Przyszedł ZAiKS do fryzjera – sprawa wciąż żywa!
Niejednokrotnie słyszeliśmy, iż ZAiKS był u mnie w lokalu na „kontroli” i złożył propozycję, która miałaby ocalić mnie i moją firmę od kłopotów. Pamiętamy, iż jeszcze kiedyś, dla pełnej powagi takie wizyty odbywały się w asyście policji… Propozycja to taka, iż nie zapłacę żadnej kary pod warunkiem podpisania umowy i wniesienia opłaty. Ten tzw. „straszak” mógł działać do czasu kiedy ktoś nie natrafi na ten artykuł. W większości przypadków radzimy… aby złożyć odpowiedź, dziękuję, nie jestem zainteresowany współpracą.. .
Zaskakujące, iż na stronie ZAiKS-u znaleźliśmy wzór umowy licencyjnej na publiczne wykonania i publiczne odtwarzanie utworów w lokalach gastronomicznych, z możliwością ponoszenia opłat za odtwarzanie muzyki „w tle”.
Niestety chyba ktoś zapomniał, że do lokalów gastronomicznych a głównie do restauracji przychodzi się zjeść a nie posłuchać muzyki, w przeciwnym razie moglibyśmy znaleźć w karcie menu oprócz pozycji dorsz z ziemniakami pozycję Dawid Podsiadło – 3:35 sekundy utworu w cenie może nawet lampki wina?
Ostatecznie, są do nas zapytania, są także telefony co oznacza, że temat ciągle żyje.
Na przystawkę rozciągniemy artykuł o kolejne stowarzyszenie jakim jest ZPAV.
Zatem:
Zdawałoby się, że to żart ale . . . ? niestety nie . . . Sprawa sprzed 10-ciu lat.
Do jednego z Wałbrzyskich fryzjerów przyszedł z kontrolą ZAiKS (Związek Autorów i Kompozytorów Scenicznych ), próbując właścicielowi zakładu nałożyć karę za odtwarzanie muzyki na jego terenie a co przez co rozumie jej rozpowszechnianie. Zdaniem ZAiKSU właściciel odtwarzając utwory uzyskuje w ten sposób dochód ( nie precyzuje czy dodatkowy i czy w sposób stały ), podaje także, iż w ciągu roku dochodzi do ok. kilkunastu sporów, których finał znajduje miejsce na sali sądowej i nadodatek w większości przypadków z wyrokami na korzyść stowarzyszenia. Należałoby wnioskować, iż pozostała część spraw zostaje wygranych przez pozwanych niezgadzających się z roszczeniami ZAiKSU. Niestety organizacja ta, drogę postępowania sądowego ma dość uproszczoną gdyż oskarżeniem zajmuje się policja i prokuratura a konsekwencje przegranej sprawy przez pozwanego a dokładnie oskarżonego są bardziej dotkliwe dla osoby posądzonej o przestępstwo, ZAiKS porażki raczej nie odczuje poza najwyżej urażoną ambicją i mniejszego wpływu do kasy za brak składek. Za postępowania w tych i podobnych sprawach zapłaci natomiast społeczeństwo. Właściciel lokalu fryzjerskiego nie składa jednak rękawic i zapowiada batalię w swojej obronie. Obecnie zbiera podpisy i oświadczenia od swoich klientów o tym, że poza dźwiękiem nożyczek, nie słyszą niczego innego. Ciekawe co na to ZPAV (Związek Producentów Audio-Video), który zapewne chciałby szybko zapomnieć o ogromnej porażce z w walce z wrocławskim portalem „OdSIebie.com” (Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia, II Wydział Karny, z dnia 6 marca 2012 r., sygn. akt II K 1331/10 oraz Sądu Okręgowego we Wrocławiu Odwoławczego, IV Wydział Odwoławczy z dnia 6 lutego 2013 r. dot. tej samej sprawy uniewinniającej administratorów i właścicieli w/w strony.
Oprócz ZAiKS-u i ZPAV-u, jest jeszcze dwanaście podobnych temu organizacji i opłacanie składek jednej z nich nie wyklucza obowiązku wnoszenia opłat pozostałym.
Źródło informacji:
http://www.prw.pl/articles/view/32313/muzyka-tylko-dla-personelu
oraz oczywiście www.skarga.com
| AKTUALIZACJA Z DNIA: 14.04.2014 |
| Sąd oddalił roszczenia Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, twierdząc iż słuchanie muzyki w zakładzie fryzjerskim nie mogło mieć wpływu na zwiększenie przychodów .Właściciel zakładu w raz z obrońcą powołał się na pkt. 2 Art. 24. ustawy o prawie autorskim także przedstawił księgi podatkowe, które miały pokazać, że nie ma związku pomiędzy słuchaniem radia a wzrostem przychodów jego zakładu. Dodatkowo dołączył jako dowód – oświadczenia ponad 270 klientek, które napisały, że w zakładzie nie słuchały muzyki co Sąd przyjął jako dowód w sprawie. |
| USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych1) (tekst jednolity) Oddział 3 Dozwolony użytek chronionych utworów Art. 24. 2. Posiadacze urządzeń służących do odbioru programu radiowego lub telewizyjnego mogą za ich pomocą odbierać nadawane utwory, choćby urządzenia te były umieszczone w miejscu ogólnie dostępnym, jeżeli nie łączy się z tym osiąganie korzyści majątkowych. |
Był ZAiKS teraz ZPAV
Pora teraz na Związek Producentów Audio-Video „ZPAV”
ZAiKS to jedna z najbardziej aktywnych organizacji działających na rzecz ochrony praw autorskich, która zagląda do sklepów, zakładów usługowych czy lokali gastronomicznych w celu narzucenia „swoich usług” poprzez podpisanie umowy licencyjnej na publiczne odtwarzanie utworów. Zaraz po owym Stowarzyszeniu Autorów mamy najczęściej do czynienia ze Związkiem Producentów Audio-Video ZPAV. Często bywa, że idą oni w szlak za ZAiKSEM odwiedzając te same punkty, gdzie informują, że z nimi także należy nawiązać „współpracę” a płacenie jednej organizacji nie zwalnia z obowiązku płaceniu drugiej.
ZPAV jest kolejnym stowarzyszeniem, które w swoim statucie posiada zapis . . . możliwość przeprowadzenia kontroli. Oczywiście ten zapis dla nas jest nie wiele warty, gdyż stowarzyszenie nie jest instytucją uprawnioną do wchodzenia na nasz teren i zaglądania po kontach. Reasumując – sklep czy zakład fryzjerski jest do obsługi klientów a nie kontrolerów ze stowarzyszeń.
Teraz spotykamy się z kolejnym przypadkiem próby narzucenia podpisania umowy między właścicielką sklepu detalicznego z Wrocławia a w/w „organizacją”. Tym razem przedsiębiorca owy powołał się na argumenty z ustawy 1994 . . . oraz precedensu opisanego wcześniej fryzjera z Wałbrzycha, na co ZPAV odpisuje: cyt.:[…]
W związku z otrzymanym od Pani zapytaniem przedstawię opinie Prawnika na temat przesłanego punktu Ustawy z 1994
Wykorzystywanie fonogramów w związku z prowadzona działalnością gospodarczą wyklucza powołanie się na przesłankę nieosiągania korzyści majątkowych, dotyczy ona bowiem nie odtwarzania fonogramów, ale prowadzonej przez użytkownika działalności, w której fonogramy są wykorzystywane. Odtwarzanie słyszalnych dla klientów utworów łączy się bezpośrednio lub pośrednio, z korzyścią majątkową, nie tylko wyraźnie zarobkową, ale także taką, w której udostępnienie odbioru nie stanowi głównego elementu aktywności gospodarczej. Ma ono na celu nie tylko umilenie pracy pracowniom, ale także uatrakcyjnia konsumentom pobyt, a ty, samym wpływa na decyzje konsumenckie. potwierdzają to także przeprowadzone przez TNS OBOP badania na grupie klientów, w zakresie wpływu muzyki na decyzję o wyborze sklepu i ocenę jego jakości. Prezentowane są one na internetowych stronach ZPAV/OZZ. Przyjmuje się, że odtwarzanie muzyki wpływa pozytywnie na atmosferę w miejscu sprzedaży, klienci w miejscu, w którym gra muzyka są bardziej zrelaksowani, co nie pozostaje bez wpływu na osiągane korzyści majątkowe.
Ponadto odtwarzanie słyszalnych dla klienta fonogramów lub wideogramów muzycznych w prowadzonej działalności gospodarczej nie mieści się w zakresie dozwolonego użytku określonego w ustawie o prawie autorskim i prawach i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 roku. Wobec tego użytkownik korzystający w swej działalności gospodarczej z utworów muzycznych, zobowiązany jest do zapłaty wynagrodzenia na rzecz podmiotów uprawnionych z tytułu ich odtwarzania.
Tak więc dokonując odtworzeń fonogramów muzycznych w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, zobowiązana jest Pani do zawarcia umowy i uiszczenia stosownego wynagrodzenia na rzecz producentów odtwarzanych fonogramów za pośrednictwem ZPAV.
Spróbujmy zatem przeanalizować powyższy tekst.
Stwierdzenie, iż odtwarzanie słyszalnych dla klientów utworów łączy się bezpośrednio lub pośrednio, z korzyścią majątkową . . . uatrakcyjnia konsumentom pobyt, a ty, samym wpływa na decyzje konsumenckie . . .
może świadczyć o tym, że naszym klientom dajemy coś w gratisie albo klienci kupują towary wraz z dźwiękiem.
Tak więc albo winniśmy odpowiednio dźwięk zafiskalizować na kasie albo klient winien odprowadzić podatek od darowizny, co potwierdzi nasza wpłata na rzecz stowarzyszenia.
ZPAV powołuje się także na przeprowadzone badania przez TNS OBOP, musimy jednak wziąć pod uwagę fakt, że te badania nie były przeprowadzone na grupie klientów naszego punku, ponadto nie każda muzyka może wpłynąć pozytywnie na klienta nastrój i dotyczyć to może także wiadomości. Muzyka lub informacje dla nas nieprzyjemne mogą doprowadzić do rozdrażnienia bądź nawet do rezygnacji z zakupów. Tyczy się to także pracowników. Jest wiele przypadków, gdzie w marketach jest odtwarzana na okrągło ta sama płyta. W efekcie dochodzi do tego, że pracownicy po całym dniu, tygodniu lub miesiącu pracy – w domu w ogóle nie włączają odbiorników. Za to osoby podejmujące pracę w marketach „na nockę”, przy wykładaniau towarów na półki, gdzie ze względu na brak klientów nie jest odtwarzana muzyka, traktują brak odtwarzania muzyki jako swego rodzaju błogosławieństwo… bo ilesz mozna słuchać w kółko tych samych przebojów ??
Dalej . . . użytkownik korzystający w swej działalności gospodarczej z utworów muzycznych, zobowiązany jest do zapłaty wynagrodzenia na rzecz podmiotów uprawnionych z tytułu ich odtwarzania . . .
Tak więc, jeżeli zapłacimy ZPAV-owi pieniądze winny wrócić nam jak bumerang, gdyż po podpisaniu umowy stanę się jednym z podmiotów uprawnionych z tytułu odtwarzania z utworów muzycznych.
Jeżeli jednak nie, to za co płaci się podatek radiowo-telewizyjny, wszak chodzi o posiadane odbiorniki a pieniądze z tego przywileju przeznaczane są do ( i znów trzeba powtórzyć ) podmiotów uprawnionych z tytułu odtwarzania z utworów muzycznych.
I jeszcze jedno, co jeżeli klient usłyszy reklamę radiową z produktem , którego nie ma w Waszym sklepie ? Czy pójdzie do innego pozbawiając nas przychodu ?
Artykuł nie stanowi wykładni prawa a jest jedynie opinią oraz oceną administracji portalu.
UWAGA !
OSOBY ZAINTERSOWANE PODOBNĄ SPRAWĄ !
ZGŁASZAJCIE SWOJE TEMATY DO NAS !
e-mail:skarga@gmail.com
Skarga.com ma dla zainteresowanych jeszcze jedną propozycję.
Otóż istnieje możliwość opłacania abonamentu radiowo-telewizyjnego na poczcie.
Jest to koszt nieporównywalnie mniejszy od płatności na rzecz stowarzyszeń „audio”.
Przy rezygnacji bądź odmowie podpisania umowy z jednym z któryś organizacji można powołać się na art. 24 ustawy z dnia 4-go lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Kopia do wglądu w załączniku poniżej.
